od wielu lat :)

Historia Uzdrowiska Rabka wiąże się z występującymi tu źródłami solnymi i  sięga lat trzydziestych XIII wieku, kiedy to wojewoda krakowski, Teodor Gryfita upoważnił klasztor cystersów do prowadzenia akcji osadniczej w tzw. „terytorium ludźmierskim” i wykorzystywania soli na potrzeby klasztoru. Nazwę Rabki po raz pierwszy wymienił Jan Długosz, wspominając o dokumencie Bolesława Wstydliwego, który  potwierdzając nadanie tych ziem Cystersom, użył stwierdzenia „Sal in Rabschyca”. 

W 1382  r. Ludwik Węgierski, w związku z zatargami z cystersami, odebrał  Rabkę klasztorowi. Za czasów Władysława Jagiełły dobra te zostały wydzierżawione możnym rodom rycerskim. W początkach XV w. były w posiadaniu wójta z Dębowego Działu, a następnie zostały one sprzedane za 1000 grzywien groszy polskich Janowi Ligięzie /wojewodzie łęczyckiemu/. 15 sierpnia 1446 r. został wydany  przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim  dla Andrzeja i Piotra Jakuszów z Olszówki.